Ben ona biriktirdiğim her şeyi sundum.
kitaplardan süzdüklerimi, yazabildiğim ve yazabileceğim her şeyi.
O ise günlük hayatın sıradan beklentilerine o kadar
alıştırmıştı ki kendini, başka türlü bir sevme şekline ihtimal
bile vermiyordu. Olmadı, olamazdı da. Benim
yanımda uçmak için can atan bir kedi yavrusu
gibi takıldı bir süre, uçabilmek için gereken
arzu ve iyi niyete de sahipti aslında. Ama, kanatları yoktu..
0 yorum:
Yorum Gönder